پارک جمشیدیه

پارک جمشیدیه بهترین گزینه‌ برای شهروندانی است که از شلوغی و ترافیک تهران خسته شده‌اند و دوست دارند چند ساعتی در محیطی طبیعی و زیبا خلوت کنند. این پارک با مساحت ۱۰ هکتار و وجود درختان متنوع و کهنسال، یکی از ریه‌های شهر تهران است که با داشتن امکانات رفاهی، محل مناسبی برای خانواده‌ها، طبیعت‌دوستان و ورزشکاران به حساب می‌آید.

این پارک به داشتن آبشار، دریاچه و آب‌نماهای سنگی‎ معروف است. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های پارک، آب و هوای خوب و مطبوع آن است. بوستان جمشیدیه به سبب مجاورت با کوه‌های شمال تهران در بیشتر ماه‌های سال، هوای خنک یا سرد دارد. قدم زدن در میان درختان متنوع و رنگارنگ این بوستان در فصل پاییز، تجربه‌ای ‌دلنشین برای هر رهگذری است.

اگر می‎خواهید از منظره برفی لذت ببرید؛ حضور در فصل زمستان جمشیدیه را از دست ندهید؛ زیرا همیشه یکی از اولین مکان‌های پوشیده از برف تهران است. در این بوستان یکی از زیباترین چشم‌اندازهای پایتخت را می‌توان مشاهده کرد.

جالب است بدانید که در نظرسنجی روزنامه همشهری این پارک بعد از پارک ملت، به‌عنوان دومین پارک توسط اهالی تهران به گردشگران توصیه شده‌است. در این نوشته به معرفی پارک جمشیدیه و تفریحاتی که در این پارک می‌توانید تجربه کنید خواهیم پرداخت. با تهرانیکا همراه باشید.

پارک جمشیدیه کجاست؟

پارک جمشیدیه در منطقه ۱ و محله نیاوران قرار دارد؛ این بوستان زیبا در شمال خیابان نیاوران واقع شده و از جنوب به کوچه سی‌و‌دوم، از شمال و غرب به کوه کلکچال و از شرق به خیابان‌ امیدوار (جمشیدیه) می‌رسد.

دسترسی به جمشیدیه با ماشین

اگر می‌خواهید با ماشین شخصی به جمشیدیه بروید؛ ابتدا باید خود را به خیابان نیاوران رسانده؛ سپس وارد خیابان فیضیه در سمت شمالی خیابان نیاوران شده و با طی مسافت حدود ۱.۵ کیلومتری خود را به پارکینگ پارک برسانید.

دسترسی به پارک جمشیدیه با مترو

اگر قصد دارید با وسایل حمل و نقل عمومی به این بوستان زیبا بروید؛ بهترین مسیر حرکت شما از ایستگاه متروی تجریش خواهد بود. در میدان قدس تاکسی‌های نیاوران را سوار شوید؛ سپس در ابتدای خیابان فیضیه تاکسی‌های جمشیدیه را سوار شوید.

هم‌چنین با اتوبوس‌‌های خط ۲۱۹ تجریش‌جماران می‌توانید به میدان جماران رفته و سپس با ۱۵ دقیقه پیاده‌روی به جمشیدیه برسید.

ورودی‌های پارک جمشیدیه

پارک جمشیدیه ۴ ورودی اصلی دارد. به سبب قرار گرفتن در مسیر کوه کلکچال، مورد توجه علاقه‎مندان به طبیعت، پیاده‌روی و کوهنوردی است. داخل پارک به دامنه‌های کلکچال و مسیر پیاده‌روی آن تا قله راه دارد. بیشتر کوهنوردان جمشیدیه را برای صعود به قله کلکچال انتخاب می‌کنند. 

نمای تهران از پارک جمشیدیه
نمای تهران از پارک
فضای پارکینگ بوستان جمشیدیه
فضای پارکینگ

بخش‎های دیدنی پارک جمشیدیه

سنگ‌فرش‌ها و پله‌های سنگی، آبشارها و آب‌نماها، اصلی‌ترین جاذبه‌های بوستان سنگی جمشیدیه به شمار می‌روند. دیدنی‌های گوناگون و متنوع پارک، در ارتباط با طبیعت و محیط طبیعی آن است. قدم زدن بر روی سنگ‌فرش‎های بوستان و دیدن دریاچه، فواره و درختان بلند و کهنسال آن، رهگذاران را با طبیعت پیوند می‌دهد. جمشیدیه جاذبه‎های فراوانی دارد که در ادامه با مشهورترین بخش‌های آن آشنا می‎شویم.

پارک فردوسی؛ باغ گیاه‌شناسی

پارک فردوسی یکی از بخش‌های زیبا و جدانشدنی بوستان جمشیدیه است. این بوستان که در دهه ۷۰ به پارک اضافه شد؛ امروزه از پربازدیدترین قسمت‌های مجموعه به شمار می‌رود. مهندس «غلامرضا پاسبان‌حضرت» با حفظ عناصر طبیعی محوطه، کار مهندس دیبا را ادامه داده و تکمیل کرده‌است. سنگ و گیاه دو عنصر اصلی باغ فردوسی است که با تناسبی دلنشین، چشم‌‌های بازدیدکنندگان را نوازش می‌دهد.

بوستان فردوسی دارای محوطه‌ای به مساحت ۶۳۱۷ متر مربع برای گلکاری و گیاه‌شناسی است. ‎هم‌چنین مجسمه‌ها و آب‌نماهای متفاوتی دارد. مهم‎ترین مجسمه باغ، مجسمه فردوسی است؛ حماسه‌سرای بزرگ ایران که بوستان را به یاد خدمات ارزنده او به این اسم نامگذاری کرده‌اند. بوستان فردوسی مشابه جمشیدیه است و بسیاری آن را از جمشیدیه جدا نمی‎دانند.

دریاچه پارک جمشیدیه
دریاچه پارک
دریاچه پارک جمشیدیه
دریاچه پارک

آبشارها و دریاچه

در سراسر پارک جمشیدیه می‌توان آبشار و آب‌نما مشاهده کرد. یک دریاچه نسبتا کوچک در کنار آب‌نماها و آبشارها، طراوت و زیبایی قابل توجهی به بوستان بخشیده و بر زیبایی آن افزوده‌است. با نشستن بر روی نیمکت‌های کنار دریاچه و آبشار می‌توان از دیدن بازی غازها، اردک‌ها و ماهی‌ها در کنار شنیدن صدای پرندگان لذت برد. ‌کانال‌های کوچک و باریک دریاچه، آب را از بالا به پایین هدایت می‌کنند. تماشای آب در جای‌جای پارک جمشیدیه می‌تواند یکی از مهم‌ترین دلایل رفتن به این بوستان زیبا باشد.

مجسمه‌های سنگی

پس از بالا رفتن از ۶۰۰ پله به یکی از جاذبه‌های زیبای پارک جمشیدیه یعنی مجسمه‌های سنگی حیوانات می‌رسیم. تخته‌‌سنگ‌هایی را که به‌ مرور زمان و در اثر تغییرات جوی تغییر شکل یافته‌اند؛ به شکل مجسمه درآورده‌اند تا تصویر برخی حیوانات را در ذهن تداعی کند. استفاده از ظرفیت‌های محیط طبیعی پارک، تبدیل به یکی از دیدنی‌های پرطرفدار آن شده است. جذابیت این باغ وحش صخره‌ای سبب می‌شود تا گردشگران خستگی پیمودن پله‌ها را برای دیدن حیوانات و لذت بردن از گشت و گذار آن‌ها فراموش کنند.

البته به جز حیوانات، مجسمه‌های دیگری در این بخش هستند که مفاهیم طبیعی، ذهنی، فرهنگی و عرفانی را در ذهن تداعی می‌کنند. با دیدن این مجسمه‌ها می‌توانید قدرت تخیل خود را بسنجید؛ به‌ویژه این‎که برخی از آن‌ها دارای طراحی‌های مدرن هستند. بیشتر مجسمه‌های پارک اثر زنده‌یاد ناصر هوشمند وزیری هستند.

بوستان سنگی جمشیدیه
مجسمه دست‌های آبخوری | اثر ناصر هوشمند وزیری

آمفی‌تئاتر و نگارستان جمشیدیه

بوستان جمشیدیه یک آمفی‌تئاتر برای برگزاری تئاترها و نمایش‌های مختلف دارد. در طول سال انواع نمایش‌ها نظیر درام، کمدی، عروسکی و… در این آمفی تئاتر اجرا می‌شود.

نمایشگاه‌های فصلی پارک جمشیدیه در تمام فصول سال میزبان نمایشگاه‌های فصلی مختلف است. این نمایشگاه‌ها در فضای باز و بیشتر در حوزه صنایع دستی و گردشگری برگزار می‌شود. هرساله بازدید از نمایشگاه‌های فصلی مخاطبان زیادی را راهی این بوستان می‌کند.

پارک جمشیدیه
پارک جمشیدیه

تفریحات پارک جمشیدیه

تنفس هوای خنک و پاکیزه، چشم‌انداز درختان و پله‌های سنگی، صدای شرشر آب و نغمه پرندگان، تجربه‌ مشترکی است که در بوستان جمشیدیه حس می‌کنیم. درختان سر به فلک‎کشیده، آبشارها، فواره‌ها، زمینه سنگی و قرار گرفتن بر دامنه کوه، پیوند عمیق پارک را با طبیعت نشان می‌دهد. به همین جهت جاذبه‌های بوستان جمشیدیه بر محور لذت بردن از محیط طبیعی آن است. در بخش‎های مختلف پارک می‎توان تفریحات متفاوتی را تجربه کرد.

پیاده‌روی

بیشتر مردم برای تجربه قدم زدن در محیطی زیبا، طبیعی و با هوایی مطلوب به پارک جمشیدیه می‌روند. افزایش آلودگی‌ هوا و آلودگی صوتی بیشتر از گذشته مردم را به جمشیدیه می‌کشاند. قدم زدن و عبور از میان سنگ‌فرش‌ها به همراه شنیدن صدای پرندگان و آب، فرصت مناسبی برای به دست آوردن و تجدید آرامش است. عبور از گذرگاه‎هایی که با درختان سرو و نارون احاطه شده، حس طراوت و شادابی را به رهگذران منتقل می‌کند. در پارک جمشیدیه می‌توان پیاده‌روی طولانی با فضاهای متنوع تجربه کرد. وجود فروشگاه‌ها و امکانات رفاهی، شرایط را برای لذت بیشتر از قدم زدن فراهم کرده است.

کوهنوردی در جمشیدیه

پارک جمشیدیه به علت نزدیکی به کوه‌های شمال پایتخت، محل مناسبی برای جمع شدن کوهنوردانی است که قصد کوهپیمایی و صعود به کلکچال و ارتفاعات شمال تهران را دارند. پس از عبور از پارک و در نزدیکی مجسمه فردوسی در باغ فردوسی، تابلوی مسیر کوهنوردی کلکچال قرار دارد که مسیر پرطرفدار صعود به این قله است. در ادامه این مسیر، می‌توان به پناهگاه کلکچال رسید.

نمای تهران در پس‌زمینه پناهگاه کلکچال
نمای تهران در پس‌زمینه پناهگاه کلکچال
دورنمای پناهگاه کلکچال از پارک قیطریه
دورنمای پناهگاه کلکچال از پارک
مسیر کلکچال از پارک جمشیدیه
مسیر کلکچال
پارک جمشیدیه
مسیر کلکچال

پناهگاه کلکچال به صورت برجی است که توسط جوانان دهه ۳۰ ساخته شده و نمادی از همبستگی اجتماعی مردم ایران در زمان دولت دکتر مصدق به شمار می‌رود. البته از چندی قبل ورود به برج ممنوع شده و کوهنوردان و طبیعت‌دوستان، اجازه داخل شدن به آن را ندارند. قله ۳۳۵۰ متری کلکچال از کوه‌های مهم و پرطرفدار تهران است که به علت مسیر زیبا و دیدنی برای کوهنوردان و علاقه‌مندان به طبیعت، جذابیت فراوانی دارد.

پیک‌نیک

پارک جمشیدیه به اندازه‌ای بزرگ و پوشیده از درخت است که مکانی مناسب و پرطرفدار برای پیک‌نیک‎های خانوادگی باشد. وجود آلاچیق‌ها، آب و فواره‌ها، شرایط مناسبی برای جمع‌های دوستانه و خانوادگی فراهم کرده است. بوفه و فروشگاه‌های سراسر پارک، امکان دسترسی به خوراکی و لوازم مورد نیاز را آسان کرده و می‌توان با خیالی آسوده از دور هم بودن لذت برد.

تماشای پرندگان

شنیدن صدای پرندگان، لذت قدم زدن در میان درختان بوستان را دوچندان می‌کند. جالب است بدانید که در پارک جمشیدیه در حدود ۶۰ گونه پرنده وجود دارد که در مقایسه با بوستان‌های دیگر تهران درخور توجه است. دیدن پرندگانی که در سطح پارک پراکنده‌اند؛ می‌تواند جذابیت بسیاری برای افراد مختلف داشته باشد. پرنده‌نگری یکی از خاص‌ترین و جالب‌ترین تفریحات بوستان جمشیدیه است که علاقه‌مندان مخصوص خود را دارد. برای لذت بردن از مشاهده پرندگان بهتر است یک دوربین چشمی به همراه داشته باشید و در روزهای خلوت‌تر به پارک بروید.

عکاسی

بوستان جمشیدیه با داشتن فضاهای طبیعی متنوع و جذاب، یکی از گزینه‌ها و مکان‌های مناسب برای عکاسی در فصول مختلف است. اگر از علاقه‌مندان به عکاسی در پارک جمشیدیه بپرسید بهترین زمان برای عکاسی در این بوستان چیست؟ فصل پاییز را به شما توصیه می‌کنند. پاییز پارک جمشیدیه به علت برگ‌های رنگارنگ درختان سرو، نارون، چنار، زبان گنجشک و… دیدنی است؛ به‌ویژه زمانی که بر روی سنگ‌فرش‌ها، فرشی از برگ‌های زرد و رنگارنگ گسترده می‌شود. البته نباید از زمستان و منظره‌های برفی زیبای آن هم غفلت کرد.

شکم‌گردی در بوستان جمشیدیه

با حرکت به سمت شمال پارک و به سوی ارتفاعات، رستوران‌ها و چایخانه‌هایی را می‎توان دید که دورنمای زیبایی از شهر تهران دارند. رستوران و کافه‌هایی که حتی در شب‌های سرد، پذیرای گردشگرانی هستند که به خوردن نوشیدنی‌ها، غذاها و دیدن منظره پایتخت علاقه دارند. رستوران‌های پارک جمشیدیه به کباب‌هایشان معروف‌اند و مشتریان، طرفدار پروپا قرص انواع کباب‌های آن‌ها هستند.

رستوران جمشیدیه
رستوران جمشیدیه

رستوران جمشیدیه

رستوران جمشیدیه که همنام با پارک جمشیدیه هم هست توانسته مشتریان خود را راضی نگه دارد. حین غذاخوردن در کافه رستوران جمشیدیه می‌توانید از فضای بی‌نظیر اطراف نیز بهره ببرید.

رستوران زاگرس

رستوران زاگرس که در بالاترین نقطه پارک قرار دارد؛ یکی از محبوب‌ترین رستوران‌های پارک جمشیدیه است. برای رسیدن آن باید پله‌های نسبتا زیادی را طی کنید؛ اما منظره زیبا و غذاهای خوشمزه در انتظار شما خواهد بود.

پوشش گیاهی و جانوری جمشیدیه

در بوستان جمشیدیه درختان متعدد و متنوعی را مشاهده می‌کنیم. این پارک درختانی نظیر چنار، سرو، نارون، زبان گنجشک و افرای سیاه دارد. هم‌چنین درختان میوه مانند سیب، زردآلو و گلابی در این بوستان وجود دارد. جمشیدیه علاوه بر دارا بودن درختان مختلف، پوشش گیاهی متنوعی دارد که محوطه گلکاری و گیاه‌شناسی باغ فردوسی از مهم‌ترین قسمت‌های آن به شمار می‌رود. بیش از ۶۰ گونه پرنده در پارک جمشیدیه زندگی می‌کنند که با نغمه‌های زیبای خود، موسیقی و ضرب‌آهنگ حیات طبیعی بوستان را به گوش گردشگران می‌رسانند. در روزهای خلوت پارک علاوه بر شنیدن صدا، می‌توانید از تماشای پرندگان نیز لذت دوچندان ببرید.

تاریخچه پارک جمشیدیه

پارک جمشیدیه متعلق به دوره پهلوی دوم یا محمدرضا شاه است که در اراضی و باغ‌های «دَوَلو» در منطقه نیاوران قرار گرفته. طایفه دولو از مشهورترین خانواده‌های وابسته به خاندان قاجار بوده که زمین‌های بسیار زیادی در شهر و محدوده تهران داشتند. زمین این بوستان نیز متعلق به فردی از طایفه دولو به نام «جمشید دولو قاجار» است. جمشید دولو پیش از انقلاب، ۶۹ هزار متر مربع از زمین‌های خود را به دربار بخشید که پس از مدتی تبدیل به یکی از مهم‌ترین بوستان‌های تهران شد. علت شهرت این بوستان به پارک جمشیدیه نیز به این دلیل است.

مراسم افتتاح پارک جمشیدیه
مراسم افتتاح پارک به‌همراه رئیس‌جمهمور سنگال
معرفی پارک جمشیدیه در سال ۵۶
معرفی پارک در سال ۵۶

تأسیس و افتتاح این پارک هم داستان خودش را دارد. در ابتدا قرار نبوده زمین‌های اهدایی جمشید دولو به پارک تبدیل بشود. مسئولان وقت، فرآیند ساخت سرای سالمندان را در سر می‌پروراندند که در نهایت برنامه‌ریزی‌ها برای احداث پارک و استفاده همگانی تغییر کرد. سرانجام پارک جمشیدیه در سال ۱۳۵۶ در دسترس عموم قرار گرفت و به سرعت خود را به ‌عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری تهران مطرح کرد. در اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۵۷ با حضور محمدرضاشاه و همسرش، این پارک رسما افتتاح شد.   

کامران دیبا
کامران دیبا

معمار و طراح پارک جمشیدیه

از کامران دیبا به عنوان طراح اصلی پارک جمشیدیه یاد می‌شود؛ معماری صاحب‎سبک که یکی از زیباترین بوستان‌های تهران را طراحی کرد. کامران طباطبایی دیبا متولد سال ۱۳۱۵ است. او پس از تحصیل در رشته معماری در دانشگاه هاروارد آمریکا به کشور بازگشت. معماری موزه‌های هنرهای معاصر تهران، فرهنگسرای نیاوران، پارک شفق و فرهنگسرای دانشجو از دیگر طراحی‌های ماندگار کارنامه اوست.

حرف آخر    

با توجه به هوای سرد و خنک پارک جمشیدیه، حتما پیش از رفتن به آن، لباس مناسب به همراه داشته باشید. هم‌چنین اگر قصد پیاده‌روی و بازدید از بخش‌های مختلف بوستان را دارید؛ کفش مناسب به پا کنید زیرا با توجه به وسعت بوستان جمشیدیه، مسیر پیاده‌روی آن کوتاه نیست. نکته دیگر ممنوع بودن روشن کردن آتش در این بوستان است. توجه داشته باشید که این پارک با وجود داشتن پارکینگ، در روزهای تعطیل و آخر هفته شلوغ می‌شود و ممکن است پیدا کردن جای پارک در صورت تکمیل ظرفیت پارکینگ بزرگ آن، مشکل باشد.

بوستان جمشیدیه امکانات رفاهی و بهداشتی مناسبی مانند سرویس بهداشتی، سطل زباله، نیمکت، آلاچیق و… دارد تا با رعایت بهداشت و حفظ محیط طبیعی آن، هم به طبیعت و هم به خود احترام بگذاریم. برای شما اوقات خوش و لذت‌بخشی را آرزومندیم.

برچسب‌ها: بوستان فردوسی، پارک جمشیدیه، پیاده‌روی، جمشید دولو قاجار، خاندان دولو، رستوران جمشیدیه، رستوران زاگرس، غلامرضا پاسبان حضرت، فرح پهلوی، فردوسی، فرهاد ابوضیا، کامران دیبا، ناصر هوشمند وزیری