میگون
میگون یک منطقه خوش آبوهوا و زیبا در ۳۰ کیلومتری تهران است. این شهر با جاذبههای طبیعی نظیر آبشار، غار، دره و دشت یکی از محلههای پرجاذبه شهر اوشان، فشم و میگون در بخش رودبار قصران شمیرانات محسوب میشود...
ادامه مقالهتنگه واشی با وجود آبشار، حوضچههای عمیق آبی و رودخانه و دشت سرسبز از ییلاقهای محبوب اطراف تهران و از گزینههای عالیِ سفرهای یکروزه برای اهالی تهران است. تنگه واشی یک تنگه کوهستانی در رشته کوه البرز است. نهری که از مجموعهای از آبشارهای بالادست تشکیل شده در میان این تنگه جاری است. اندکی پایینتر، در یک منطقه تپهای، این نهر باعث به وجود آمدن یک چراگاه سرسبز در میان کوهها میشود.
این منطقه در گذشته شکارگاه سلطنتی فتحعلیشاه قاجار بوده است. او برای بزرگداشت شکارهایش دستور حکاکی یک نقشبرجسته صخرهای در میان تنگه اول با الگوبرداری از نمونههای نقش برجسته ساسانی داد. در بالای یکی از ورودیهای تنگه واشی، هنوز خرابههای برج نگهبانی قاجاری وجود دارد. امروزه، این نقش برجسته یک جاذبه توریستی محبوب است و کوهنوردان و طبیعتگردان زیادی از آن دیدن میکنند. برای آشنایی با این جاذبه گردشگری، در ادامه با تهرانیکا همراه باشید.
تنگه واشی در ۱۷ کیلومتری میدان اصلی (میدان امامعلی(ع)) فیروزکوه قرار دارد.
برای رفتن به تنگه واشی از تهران باید ابتدا به جاده دماوند برسید؛ بعد از رسیدن به شهر دماوند، مسیر را در جاده فیروزکوه ادامه بدهید تا به میدان اول فیروزکوه (میدان امامعلی(ع)) برسید. در این میدان دور زده و ۲ کیلومتر به طرف تهران طی کنید؛ سپس وارد جاده فرعی تنگه واشی بشوید. با طی کردن حدود ۱۰ کیلومتر جاده دولاینه، به روستای جلیزجند میرسید. بعد از روستای جلیزجند با طی حدود ۴.۵ کیلومتر به پارکینگهای تنگه واشی میرسید. فاصله زمانی از تهران حدود ۲ ساعت و نیم است.
قیمت ورودی تنگه واشی که در ورودی روستای جلیزجند باید پرداخت کنید در سال ۱۴۰۳، برای هر ماشین شخصی ۱۵۰٬۰۰۰ تومان است؛ برای ورود اتوبوس ۳۵۰٬۰۰۰ تومان باید پرداخت کنید.
تنگهواشی جاذبه تابستانی محبوب برای مردم تهران است؛ این ییلاق در تعطیلات و روزهای آخر هفته بهار و تابستان به شدت شلوغ شده و شبیه به ازدحام و شلوغی شب عید بازار تهران میشود؛ بنابراین اگر از ازدحام و شلوغی خوشتان نمیآید بهتر است در روزهای وسط هفته برای گشت و گذار به تنگهواشی بروید و از طبیعت زیبایش لذت ببرید.
عموما در فصول سرد ترددی در تنگه صورت نمیگیرد. هوای تنگهواشی بسیار خنک است و برای تردد در مسیر آن باید وارد آب رودخانه بشوید که در فصل زمستان پاییز و حتی اوایل فصل بهار، بسیار سرد است. همچنین مسیر تنگه هم بسیار سرد بوده و وزش بادهای کوهستانی عبور از آن را دشوار میکنند.
فصل تابستان همیشه مترادف با سفرهای ماجراجویانه بوده است و تنگهواشی قطعا اهالی تهران و اطراف آن را ناامید نخواهد کرد. در شرق استان تهران، یک منطقه تابستانی تفریحی با جاذبههای طبیعی فراوان مانند دریاچههای آب شیرین، آبگرم، آبشار و رودخانههای خروشان وجود دارد. تنگهواشی (یا تنگه ساواشی) در نزدیکی روستای جلیزجند و در مسیر جاده فیروزکوه قرار دارد و دارای جاذبههای گردشگری است. آب و هوای مطبوع آن در تابستان جمعیت زیادی از مسافران و گردشگران را به سوی خود میکشاند.
در ابتدای مسیر پیادهروی میتوانید کمی در روستا گردش کرده و از هوای مطبوع و مناظر دیدنی روستای جلیزجند و مصاحبت با روستاییانی که معمولا مشغول به کشاورزی هستند لذت ببرید. تماشای این روستا با معماری جالب توجهاش میتواند شروع خوبی برای سفر به تنگه باشد.
از جذابترین قسمتهای سفر به تنگهواشی شاید عبور از رودخانهای باشد که در میان درهای سنگی قرار دارد. این مکان شامل دو تنگه است. در انتهای تنگه دوم، آبشاری به ارتفاع ۱۵ متر وجود دارد که میتوانید برای لذت بردن از یک دوش و حمام طبیعی در آن شیرجه بزنید! دقت داشته باشید که اگرچه سفر به تنگهواشی قطعا یک تجربه فراموش نکردنی برای همه اعضای خانواده خواهد بود، اما عبور از آن نیازمند داشتن آمادگی نسبی جسمی است و برای کودکان و کهنسالان و افرادی که دارای محدودیت حرکتی هستند، دشوار خواهد بود. پس پیشنهاد میکنیم قبل از برنامهریزی برای سفر، این نکته را در نظر بگیرید.
مسیر منتهی به تنگه اول شامل گذر از یک شکاف عمیق در میان کوههای بلند است. صخرههایی که ارتفاع آنها در برخی موارد به ۱۰۰ متر و حتی بیشتر هم میرسد و تنها راه ادامه راه گذر از میان مسیر صاف و هموار بین دو صخره است. ارتفاع صخرههای اطراف در بیشتر ساعات روز جلوی تابش نور خورشید را گرفته و محیطی خنک را برای گردشگران به ارمغان میآورد.
در ادامه باید بیشتر مسیر را از میان و درون آب بگذرانید که باعث خنکتر شدن شما هم میشود. توجه داشته باشید که بدون داخل شدن به درون آبی که در بعضی از زمانها تا کمر ارتفاع میگیرد نمیتوانید به مسیر ادامه بدهید. همچنین برخی روستاییان در این منطقه قاطر برای عبور از رودخانه کرایه میدهند.
پس از گذر از مسیر ۲۵۰ متری در تنگه اول به دشت مسطح و زیبای ساواشی میرسید. پس از حدود ۲ کیلومتر پیادهروی در این دشت باشکوه و در کنار رودخانه، به تنگه دوم خواهید رسید. البته بسیاری از گردشگران در این دشت اتراق کرده و هم از مناظر و آب و هوا لذت میبرند و هم برای طی مسیر تنگه دوم خودشان را آماده میکنند.
مسیر ۸۰۰ متری تنگه دوم کمی سنگلاخی و دشوارْ گذر است و باید مراقب باشید تا روی سنگهای لیز، سُر نخورید. اگر همچنان در مسیر تنگه دوم به مسیرتان ادامه دهید، به آبشاری نه چندان مرتفع (۱۵ متر) اما باشکوه در انتهای مسیر خواهید رسید. مسیر تنگه دوم به دلیل قرار گرفتن در دل کوه شامل آبشارهای کوچک اما زیبایی است که به پایین کوه سرازیر میشوند. تنگه دوم نسبت به تنگه اول سرسبزتر، بکرتر و زیباتر است.
آبشار از صخرهای میریزد که روی آن یک فرورفتگی وجود دارد که امکان رفتن به پشت آبشار و محاصره شدن توسط آبشار و صخره را برای گردشگران تنگهواشی فراهم میکند. با توجه به سنگلاخی بودن این منطقه از تنگه و ازدحام گردشگران در روزهای تعطیل، اتراق و کمپزدن در منطقه آبشار توصیه نمیشود و بهتر است همان دشت ساواشی را برای این منظور انتخاب کنید. در ادامه مسیر و دشت همچنان چشمنواز است، اما دسترسی از این نقطه به بعد قدری دشوار خواهد بود. گیاه باریجه که مصارف قابل توجهی در صنعت و داروسازی دارد در تنگهواشی یافت میشود.
تنگهواشی علاوه بر طبیعت زیبا، آثار تاریخی متعددی نیز دارد. یکی از سه کتیبه معروف دوران قاجار در این تنگه قرار دارد. در کتیبه واقع در تنگه ساواشی، حوادث دوران فتحعلیشاه حکاکی و روایت شده است. بزرگترین نقش برجسته این کتیبهها، نقش شکارگاه با تصویر اسب، نیزه و شکارهایی است که در اطراف آن عباس میرزا، علیقلیمیرزا و علینقیمیرزا، فرزندان فتحعلیشاه به همراه نوادگان در حال شکار دیده میشوند. این کتیبه با قدمتی نزدیک به ۱۸۵ سال در دل کوه به گونهای حک شده که از گزند باد و باران و آفتاب در امان مانده است.
در زبان مازندرانی که مردم محلی این منطقه به آن صحبت میکنند، واشی به معنای چمن است و تنگه واشی به معنای تنگهای دارای دشتِ چمن است.
در سفر به تنگهواشی باید توجه داشته باشید که امکانات خاصی برای استفاده در محل وجود ندارد و لازم است مایحتاج و خوراک خودتان را همراهتان بیاورید. اما از طرفی از آنجایی که مسیر ممکن است کمی دشوار باشد و در برخی نقاط تا کمر در آب فرو رفته و مجبورید از مسیرهای سنگلاخ و از روی سنگهای خیس و لیز عبور کنید، آذوقهای که به همراه میآورید، بهتر است بیش از اندازه نباشد.
کفش مناسب کوهنوردی داشته باشید و بهتر است برای عبور از آب، یک جفت صندل مناسب هم داشته باشید. یکی از اشتباهات رایج این است که با تصور اینکه تنگهواشی خنک است، بدون استفاده از کرم ضدآفتاب به این منطقه سفر کنید. درست است که در قسمتهایی از مسیر کاملا در سایه تردد خواهید کرد، اما در بخشهایی هم نور مستقیم خورشید تابستانی بالای سر شما خواهد بود.
اگر قصد اقامت در تنگه واشی را دارید بهتر است بدانید که این تنگه هیچ امکانات رفاهی در خود ندارد و برای ماندن باید به اقامتگاههای اطراف تنگه واشی مراجعه کنید.
سوغات روستای جلیزجند یا ساواشی دوغ پنجگیاه است. این دوغ محلی حاوی گیاهان معطر آویشن، نعناع و چند گیاه دیگر است. آلو و لواشک ترش هم از دیگر سوغاتیهای این منطقه هستند.
کلام پایانی
در این مقاله به معرفی تنگهواشی پرداختیم و توضیحاتی درباره مسیر دسترسی، امکانات، زمان مناسب سفر، هزینهها و… ارائه کردیم. امیدواریم بازدید خاطرهانگیزی از منطقه زیبا و بکر تنگهواشی داشته باشید. برای آشنایی با دیگر سرگرمیهای تهران، صفحه سرگرمیهای وبسایت تهرانیکا را ببینید.
https://tehranica.info/?p=34605
کامنت