درکه، ییلاق محبوب در شمال تهران

درکه محله‌ای ییلاقی دنج و با‌ صفا در شمال غرب شهر تهران است. ییلاق محبوب تهرانی‌ها که هیچ وقت از تماشای آن خسته نمی‌شوند. بافت قدیمی، طبیعت بکر و سرسبز، آبشارها، رودخانه‌ و رستوران‌های بین‌راهی، دره کوچک درکه را بسیار پر طرفدار کرده‌اند. همچنین درکه یکی از مسیر‌های کوهنوردی مشهوری است که به قله توچال می‌رسد؛ اگر علاقمند به پیاده‌روی و یا کوهنوردی هستید؛ این مسیر گزینه‌ خوبی برای شماست.

برای کسانی که می‌خواهند ساعتی از هیاهوی شهر و کسالت زندگی روزمره دور بمانند؛ درکه منطقه‌ای مناسب است. امروز می‌خواهیم سری به این دره سرسبز بزنیم تا بیشتر با آن آشنا شویم؛ با تهرانیکا همراه باشید.

درکه کجاست؟

درکه در شمال محله اوین و در کوهپایه‌‌ کوهستان البرز قرار دارد. قرارگیری در دره البرز و در عین حال دسترسی آسان از دلایلی است که می‌تواند این منطقه را در اولویت لیست تهران‌گردی پایتخت‌نشینان قرار دهد. این محله نزدیک دو محله‌ی اوین و ولنجک است.

به طور کلی موقعیت درکه در شمال غربی تهران واقع شده است و توسط رودخانه‌ای به همین نام به محله حصارک وصل می‌شود. همچنین از سمت جنوب به اوین، از شمال به ارتفاعات توچال، از شرق به اراضی دانشگاه شهید بهشتی و از غرب هم به سعادت‌آباد منتهی می‌شود.

دسترسی درکه

برای رفتن به درکه چند گزینه‌ دارید. هم می‌توانید از خودرو شخصی و هم وسایل نقلیه عمومی از جمله اتوبوس و مترو استفاده نمایید.

دسترسی به درکه با مترو

برای رسیدن به درکه با مترو می‌بایست سوار متروی خط یک شده و در ایستگاه تجریش پیاده شوید؛ سپس به میدان تجریش رفته و از اتوبوس خط ۲۱۸ تجریش‌درکه، ون یا تاکسی‌‌‌های خطی و دیگر وسایل نقلیه برای رسیدن به مقصد کمک بگیرید.

دسترسی به درکه با بی‌آرتی

روش دیگر برای رسیدن به درکه استفاده از اتوبوس‌های بی‌آر‌تی خط ۷ راه آهن‌تجریش و یا خط ۴ ترمینال جنوب‌پارک‌وی است؛ اگر مسیرتان از خط ۷ است باید در ایستگاه پارک‌وی پیاده شده و سوار بی‌آرتی خط ۴ شوید؛ سپس در ایستگاه پمپ‌بنزین پیاده شده و در ابتدای خیابان یمن (ولنجک) سوار تاکسی شوید.

دسترسی به درکه با ماشین شخصی

برای رفتن با ماشین شخصی به درکه باید خود را به یکی از خیابان‌های یمن، اوین و یا مقدس اردبیلی برسانید.

• از بزرگراه چمران جنوب می‌توانید وارد خیابان یمن شده تا به بلوار رشیدالدین برسید. پس از میدان دانشجو وارد خیابان درکه بشوید.

• از دو سمت بزرگراه یادگار امام به خیابان اوین بروید و در مسیر درکه قرار بگیرید.

آشنایی با درکه

درکه ویژگی‌های منحصر به فردی دارد؛ دسترسی آسان با فراز و نشیبی کم به قله توچال، یکی از همین ویژگی‌هاست. همین ویژگی باعث شده مسیر محبوب کوهنوردان شود. از دیگر ویژگی‌های این منطقه می‌توان به آب و هوای خوب آن اشاره کنیم. این منطقه در طول سال (حتی در زمستان) آب و هوای خوبی دارد. کوچه پس کوچه‌های برفی این محله در زمستان، منظره دلچسبی دارند؛ هرچند که ممکن است صعود به قله در این فصل با مشکلاتی همراه باشد.

میزان بارندگی در طول سال ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌لیتر است. تنوع پوشش گیاهی از دیگر ویژگی‌های درکه است. بیش از ۲۹۶ گونه گیاهی در این منطقه رشد می‌کنند که در طول سال چشم اندازی زیبا به این دره می‌بخشند. همچنین این منطقه طیف وسیعی از سنگ‌های رسوبی تا آذرین را تشکیل می‌دهند که از لحاظ علم زمین‌شناسی بسیار جالب توجه هستند.

آب و هوا

آب و هوای درکه به صورت کلی سرد و خنک است؛ در نیمه اول سال هوای درکه معتدل و در نیمه دوم سال بسیار سرد است. در شش ماه اول سال این منطقه آب و هوای مطبوعی دارد و بهترین زمان برای گشت و گذار است. عموما در این منطقه شاهد بارش برف زیادی هستید. هر چند که بارش برف و باران یکی از زیبایی‌های آن است. دره کوچک درکه آنقدر خوش و آب و هواست که می‌توانید در طول سال در آن گردش کنید.

رودخانه درکه

در مسیر درکه، رودخانه‌ای به همین نام جریان دارد که در شرق این منطقه قرار گرفته است. سرچشمه این رود ارتفاعات توچال، قله‌ شاه نشین، هفت چشمه و سایر چشمه‌‌هایی است که در مسیر درکه در جریان هستند. شیب تند رودخانه سبب شده تا آب با شدت زیادی در بستر رود حرکت کند.

در نظر داشته باشید که آب رودخانه در فصل بهار به علت آب شدن برف‌های باقی مانده از فصل زمستان بیشتر است. این رودخانه در حدود ۱۵ کیلومتر طول دارد. اگر در مسیر به سمت ارتفاعات پیشروی کنید؛ آبشارها و حوض‌های طبیعی بیشتری مانند آبشار بند عبدالله، آبشار کارا (واقع در جنگل کارا) و هفت‌حوض را مشاهده خواهید کرد.

در کناره‌‌های رودخانه‌ پوشش گیاهی بی‌نظیری به چشم می‌خورد. شاخه‌های درختان مرتفع و انبوه اطراف رودخانه‌ مانع عبور کامل نور خورشید می‌شوند. به همین دلیل تابش نور خورشید بر شاخه‌ها جلوه‌ای رویایی به جاده‌ می‌بخشد. این پوشش گیاهی تا ارتفاعات پلنگ چال یکپارچه در کنار رودخانه ادامه پیدا می‌کند.

جاده‌ اصلی

جاده‌ اصلی مسیری است که شما برای پیاده‌روی یا کوهنوردی‌ باید آن را طی کنید. با ساعتی پیاده‌روی در این مسیر و پیمودن مسافت شش کیلومتری، این جاده‌ی زیبا شما را به پلنگ چال و یا همان ایستگاه شماره‌ی پنج توچال خواهد رساند. با گذراندن مسیر از دل دره‌، عبور از میان سایه‌ درختان مرتفع و گذشتن از کنار رودخانه‌، می‌توانید زیبایی‌های بیشتری ببینید.

تاریخچه درکه

اطلاع زیادی از گذشته درکه نداریم؛ اما بخاطر نزدیکی با اوین تاریخ درکه با اوین درآمیخته است؛ در منابع تاریخی، اولین‌بار ۷۰۰ سال پیش از اوین گفته شده است؛ اما یافته‌های باستان‌شناسی دیرینگی اوین‌درکه را به ۴۲۰۰ سال قبل می‌رساند. وجود معماری سنگی و کاهگلی و دست سازه‌های یافت شده توسط مردمان این منطقه مانند هاون‌های سنگی گویای این دیرینگی است. از بناهایی که از دوران قدیم تا به الان در این منطقه باز مانده است می‌توان به مقبره امامزاده سید محمد والی، چند آب انبار، تنورهای سنگی و یک حمام اشاره داشت. شغل عموم مردم در گذشته باغبانی و دامداری بوده است.

علت نام‌گذاری درکه

درکه از دو کلمه‌ی «دَرِ» (کوتاه شده‌ی دره) و «که» به معنای کوچک گرفته شده است. «که» در ادبیات فارسی نوعی کوچک انگاشتن محسوب می‌شود. البته مردم این منطقه داستان‌های زیادی درباره علت نامگذاری آن می‌گویند؛ مثلا مردم این محله در زمان‌های قدیم از کفش‌های خاصی برای عبور از میان برف‌ها استفاده می‌کردند که «درگ» نام داشته است و با تغییری جزئی در حروف، این کلمه به «درکه» تغییر پیدا کرده است.

جاذبه‌های درکه

در این بخش مقاله می‌خواهیم به معرفی جاذبه‌های پرشمار درکه بپردازیم؛ به طور کلی می‌توانیم این جاذبه‌ها را به سه دسته تقسیم کنیم که عبارتند از جاذبه‌های طبیعی، جاذبه‌های مذهبی ‌تاریخی و رستوران‌ها. در ادامه مقاله جاذبه‌های مشهور درکه را به شما معرفی می‌کنیم.

امامزاده سید محمد والی

وقتی امام رضا(ع) از ‌مدینه به توس آمد؛ عده‌ای از خاندان او نیز با ایشان همراه شدند. امامزاده سید والی(ع) یکی از آنها بود. ایشان پس از آنکه تحت تعقیب فرستادگان مامون عباسی قرار گرفت؛ به این منطقه پناه برد. او تا روز وفات در درکه زندگی کرد. امامزاده سید والی(ع) در زمان حیات به آباد کردن محل زندگی خود همت گمارد. او برای خود و خانواده‌اش در این منطقه خانه‌ای ساخت. پس از وفات، برای ایشان در همین منطقه آرامگاهی ساختند که امروزه به نام امامزاده سید والی مشهور است.

جنگل کارا‌

یکی دیگر از دیدنی‌هایی که می‌توانید در مسیر پیاده‌روی مشاهده کنید؛ جنگل کارا است. بسیاری از افراد از وجود چنین جنگل زیبایی بی‌خبر هستند. این جنگل در مسیر اصلی درکه به سمت پلنگ چال قرار دارد. برای رسیدن به جنگل کارا باید از میدان پیاده‌روی حدودا یک ساعته‌ را شروع کنید. بعد از طی این مسافت به یک دوراهی می‎رسید که یکی به سمت جنگل کارا و دیگری به سمت اقامتگاه پلنگ‌ چال می‌رود. مسیر سمت چپ شما را به جنگل کارا می‌رساند. کلبه کارا در ابتدای مسیر قرار دارد. پس از عبور از کلبه، ۴۵ دقیقه پیاده‌روی کنید تا به جنگل کارا برسید. این جنگل مملو از درختان ازگیل است.

آبشار کارا

آبشار کارا که میان جنگل کارا قرار دارد، یکی دیگر از جاذبه‌های درکه است. چناچه قصد بازدید از جنگل کارا را دارید می‌تواند به دیدن آبشار کارا هم بروید و ساعتی در کنار آن استراحت کنید.

پلنگ چال

پلنگ چال یکی از قله‌های رشته کوه البرز مرکزی است. میدان تا این قله حدودا ۱۲ کیلومتر فاصله دارد. پلنگ چال یکی از مقاصد مهم کوهنوردی در تهران است که ۳۵۳۰ متر ارتفاع دارد.

پناهگاه پلنگ چال

اقامتگاهی است در مسیر صعود به قله پلنگ چال که می‌توانید در مسیر صعود به قله در آن استراحت کنید. میدان تا این اقامتگاه حدود ۱۰ کیلومتر فاصله دارد.

قله چین کلاغ

یکی دیگر از قله‌های درکه، قله‌ چین کلاغ است. این قله در مرکز ارتفاعات البرز مرکزی قرار دارد و جزء قله‌های جنوبی کوه‌های شمال تهران است. این قله گونه‌های گیاهی و حیوانی متعددی دارد که در کنار رودخانه‌ها و چشمه‌ها، مکمل زیبایی مسیر هستند. ارتفاع این قله ۲۸۲۰ متر است. از جاذبه‌های دیدنی این منطقه می‌توان به آبشار دره دیوانه، غار دو سنگ، دره بهشت، رودخانه فرحزاد، معدن سنگ سعادت‌آباد و سنگ نشین اشاره کرد.

امکانات رفاهی درکه

امکانات رفاهی درکه شامل رستوران‌ها، مغازه‌ها و کافی شاپ‌هایی می‌شود که دور تا دور میدان تا صعود به قله قرار دارند. در ساعات پایانی شب ازدحام قابل توجهی در این میدان مشاهده می‌کنید. اگر شما علاقمند به شبگردی در تهران هستید؛ بد نیست سری به درکه بزنید. رستوران‌هایی که در این منطقه قرار دارند شامل آلاچیق یا اتاقک‌های کوچک چوبی هستند. در فصول سرد سال این اتاقک‌ها فضای دنجی دارند تا شما بتوانید در یک محیط گرم، راحت و لذت بخش غذایتان را میل کنید و از تماشای منظره‌ی بکر نهایت لذت را ببرید.

مغازه‌هایی که دور تا دور میدان و خیابان اصلی آن قرار دارند؛ فروشنده تنقلات خوشمزه‌ای هستند؛ از ترشیجاتی مانند آلوچه، لواشک، شاتوت گرفته تا شیرینی‌جات و انواع میوه‌های تازه. در کافه‌های این منطقه نیز می‌توانید برای میل کردن یک نوشیدنی گرم در شب‌های طولانی زمستان و یا یک نوشیدنی خنک و دلچسب در فصل تابستان توقف کنید.

رستوران اسپیو

یکی از سرشناس‌ترین رستوران‌های درکه رستورا اسپیو است که دور میدان قرار دارد. منوی رستوران اسپیو طیف وسیعی از غذاهای سنتی را پوشش می‌دهد. اما اگر پیشنهاد سرآشپز را می‌خواهید باید گفت که این رستوران به کباب‌هایش به ویژه چنجه و شیشلیک‌هایش شناخته می‌شود. از ویژگی‌های بارز این رستوران کلبه یا همان اتاقک‌های چوبی است که هر کدام با فاصله و جدا از هم ساخته شده‌اند. اطلاعات رستوران اسپیو

رستوران البرز

رستوران البرز در شیب سر بالایی قرار گرفته است و برای رسیدن به آن باید کمی در شیب تند پیاده روی کنید؛ اما قطعا تحمل این دشواری به غذاهای خوشمزه و با کیفیت آن می‌ارزد. از ویژگی‌های این رستوران می‌توان به تخت‌های آن و سرو چایی‌ هیزمی و نبات بعد از غذا اشاره داشت که فضایی سنتی را به این رستوران بخشیده‌اند. اطلاعات رستوران البرز

بهترین زمان رفتن به درکه

برای رفتن به درکه هیچ زمانی دیر نیست. هیچ مانعی برای دیدن از این مکان که در هر فصل سال شما را به گونه ای شگفت زده خواهد کرد؛ وجود ندارد. این منطقه در بهار با آب و هوای بی‌نظیر خود و بوی بهاری که در این منطقه می‌پیچد شما را سرشار از لذت خواهد کرد. اگر قصد دور ماندن از گرما را دارید و می‌خواهید در گرم‌ترین فصل سال، نسیمی خنک را تجربه کنید قطعا درکه انتخاب مناسبی برایتان خواهد بود.

پاییز درکه با رنگ‌هایی که به خود می‌بیند شما را متعجب خواهد کرد و لذت قدم زدن بر روی برگ‌هایی که در سرتاسر این منطقه به چشم می‌خورد را نمی‌توان نادیده گرفت. اگر قصد دارید در پاییز از این منطقه دیدن کنید حتما جنگل کارا را هم در نظر داشته باشید. حتی در آخرین و سردترین فصل سال هم نمی‌توان از این منطقه چشم پوشید. کوهنوردی‌های دست جمعی همراه با تجهیزاتی که با خود به همراه می‌آورید خاطره‌ی خوبی را برایتان به جای خواهد گذاشت. در نهایت اگر پیشنهاد ما را می‌خواهید باید بگوییم که بهترین زمان فصل پاییز است. پاییز می‌تواند زیبایی تمام فصول سال را یکجا با هم به شما نشان بدهد.

نکته‌ی قابل توجه دیگر هم در رابطه با ساعت رفتن است. اگر حوصله‌ی شلوغی و ترافیک پایتخت را ندارید؛ بهترین زمان رفتن به این منطقه می‌تواند صبح‌ها باشد که به نسبت سایر زمان‌ها در روز خلوت‌تر است.

تجهیزات مورد نیاز

درکه منطقه‌‌ای کوهستانی محسوب می‌شود؛ اگر به قصد کوهنوردی می‌روید بهتر است با خود تجهیزات مناسب و کافی همراه داشته باشید. در این قسمت از مقاله تجهیزات مورد نیاز برای کوهنوردی را بررسی می‌کنیم:

نکات سفر به درکه

بهتر است قبل از رفتن به نکاتی توجه کنید تا روزی آرام و دلنشین داشته‌باشید. در ادامه مقاله به توضیح برخی از این نکات می‌پردازیم:

• این محله‌ دارای خیابان‌ها و کوچه‌های کم عرضی است و خانه‌ها در کنار یکدیگر و پشت سر هم احداث شده‌اند. شما عمدتا به سختی مکانی برای پارک خودرو پیدا می‌کنید. پیشنهاد می‌کنیم صبح زود حرکت کنید تا با ازدحام کمتر خودرو‌ها مواجه شوید. اگر به قصد پیاده‌روی یا کوهنوردی می‌روید؛ بهتر است از وسایل نقلیه‌ عمومی استفاده کنید.

• این منطقه در تعطیلات و روز‌های آخر هفته بسیار شلوغ است؛ در نتیجه اگر برای فرار از ازدحام شهر و داشتن ساعاتی آرام در دامان طبیعت به درکه می‌روید؛ حتما یکی از روزهای وسط هفته را برای بازدید انتخاب کنید.

• توجه داشته باشید که از مسیر‌هایی استفاده نمایید که با راهنما مشخص شده است. در واقع از مسیر‌های اصلی استفاده کنید و اگر خوب مسیر را نمی‌شناسید بهتر است از محل‌های فرعی عبور نکنید.

• برای کوهنوردی در فصل زمستان بهتر است که گروهی سفر کنید. همچنین همراه افرادی از این مکان بازدید کنید که به کوهنوردی و مسیر‌های این منطقه آشنا باشند.

• در مسیر شیب‌های تند و دره‌های عمیقی وجود دارد در نتیجه سعی کنید از وسط مسیر گذر کنید و از گوشه‌ها و کناره‌ها فاصله داشته باشید؛ البته حصار‌هایی برای حفاظت شما در دور تا دور مسیر تعبیه شده است.

سخن آخر

در این پست سعی کردیم شما را با درکه، یکی از مناطق دنج و با‌ صفای شمال تهران، آشنا کنیم؛ درباره تاریخچه، آب و هوا، رودخانه، آدرس، دسترسی، کوهنوردی، تجهیزات مورد نیاز، جاذبه‌ها و امکانات این منطقه اطلاعاتی ارائه کردیم. امیدواریم این اطلاعات برای شما مفید بوده‌باشد و سفر خوب و خاطره‌انگیزی به درکه داشته باشید.

آلبوم تصاویر

سوالات متداول